29.6.11

Αγάπες και .......χελιδονάκια !



Η χελιδονού..........
Ξανάρθε με τον συντροφό της στα μέσα της Άνοιξης.
Έχετε δει ποτέ χελιδόνια να ψάχνουν τις παλιές φωλιές τους? Ολόκληρο σόι έρχεται και κάνει επιθεώρηση αν είναι εντάξη η φωλιά, αν είναι ακόμα εκεί που την άφησε το ζευγάρι, αν υπάρχει κίνδυνος στην γύρω περιοχή, αν….αν …..αν…..
Τα παρακολουθώ με προσοχή, λίγο κρυφά, λίγο φανερά, δεν αργούν να με θυμηθούν ίσως, να εξοικιωθούν και πάλι με την παρουσία μου και σύντομα δεν μου δίνουν καμία σημασία όταν σε απόσταση βολής τα φωτογραφίζω, τους μιλάω, γελάω μαζί τους και διώχνω μακριά τις γάτες που είναι και μπόλικες, αλλά μάλλον και αυτές δεν δίνουν καμία σημασία στα χελιδόνια….έχω την εντύπωση ότι πιο πολύ τις ενδιαφέρουν οι φωλιές των σπουργιτιών που είναι κρυμένες καλά κάτω από τα ακροκέραμα.
Το ζευγάρι κάνει γρήγορα την ανακαίνηση της φωλιάς αν και είναι καλά προστατευμένη απο τα στοιχεία της φύσης, κάτω από την σκεπή και ακριβώς δίπλα στην λάμπα επάνω από την μπαλκονόπορτα.
Ξέρω….ξέρω…..η λάμπα πάλι δεν θα ανάψει για όλο το καλοκαίρι σχεδόν, μέχρι να πετάξουν από την φωλιά τα μωρά τους, δεν θέλω να τα ενοχλώ το βράδυ με το φως γιατί όλο τον καιρό που θα επωάζουν τα αυγουλάκια τους, η χελιδονού είναι στην φωλιά και ο ευτυχής μπαμπάς  κοιμάται επάνω στην λάμπα!
Περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω τα πρώτα τσιρίγματα μέσα από την φωλιά, σημάδι πως βγήκαν τα πουλάκια μου από τα αυγουλάκια τους και το πηγαινέλα των γονιών μου δείχνει πως άρχισε η περίοδος του ταΐσματος.
Άραγε πόσα έκαναν φέτος?
Δεν αργώ να μάθω…..πέντε!!
Πολύ σωστά, πέντε καινούργια χελιδονάκια στριμωγμένα μέσα στην φωλίτσα τους, με τα στόματα μονίμως ανοιχτά να τσιτσιρίζουν κάθε φορά που έρχεται κάποιος από τους γονιούς…….
παιδάκια που φωνάζουν….εγώ εγώ εγώ ….αλλά όχι , υπάρχει σύστημα.
Με την σειρά το τάισμα, πρώτα το ένα στοματάκι, μετά το διπλανό, μέχρι το τελευταίο και πάλι από την αρχή.
Αναρωτιέμαι πως χωράνε μέσα στην φωλιά τόσα πουλάκια που μεγαλώνουν πολύ γρήγορα , όταν δυο ενήλικα δεν χωράνε καλά καλά, αλλά κάνοντας μια ενδελεχή έρευνα που κάνει την χελιδονού να βγει από τα πούπουλα της και να κουβαλήσει εφεδρείες συγγενών για να απαλλαγεί από μένα, διαπιστώνω πως μια χαρά στριμώχνονται μεταξύ τους, μια ουρίτσα από εδώ, μια φτερουγίτσα από εκεί, λίγο εδώ, λίγο εκεί και μια χαρά είναι και τα πέντε ενώ οι γονείς έχουν μετακομίσει και οι δυο στο καπάκι της λάμπας.
Σήμερα ήρθε ή ώρα να μάθουμε να πετάμε.
Μάθημα πρώτο και ένας ένας παρακαλώ, όχι όλοι μαζί!
Μαζεύτηκε το σόι, έβγαλαν το πρώτο από την φωλιά και ουπς….. αυτό βρέθηκε μέσα από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα να είναι γαντζωμένο στην κουρτίνα. Όχι δεν υπήρχε χρόνος για φωτογραφία αυτή την φορά, το ζητούμενο ήταν να βγει έξω το χελιδονάκι μακριά από τις γάτες που αν το έπαιρναν χαμπάρι δύσκολα θα το έσωζα.
Δεν νομίζω να με φοβήθηκε, εξοικειωμένο με την φωνή μου φτερούγισε για λίγο μέσα στο σπίτι και μετά βρέθηκε έξω να πετά στο απέναντι λειλαντ.
Εκεί το φωτογράφισα μαζί με την μητέρα του να του κάνει τρίλιες, να το ενθαρύνει να πετάξει.
Νοιώθω σαν να είναι δικά μου αυτά τα μωρά, περήφανη που φεύγουν γερά και δυνατά από το σπίτι μου, ανοίγουν τα φτερά τους
Η χελιδονού φέρνει γύρες στο μπαλκόνι και ταίζει τα υπόλοιπα μέχρι που πεφτει εντελώς το φως της μέρας  έξω και τότε κάθεται δίπλα τους πάνω από την λάμπα.
Αύριο με το καλό θα πετάξουν και τα υπόλοιπα, θα έρθει το χελιδονόσογο να βοηθήσει, μα τι αλληλεγγύη έχουν !!! όταν έρχονται οι γάτες στο μπαλκόνι και θέλουν να μπουν σπίτι για να φάνε, τι επιθέσεις, τι στριφογυρίσματα, από ζευγάρια χελιδονιών που μαζεύονται στο άψε σβήσε, κανονικός συναγερμός, μέχρι να διώξω τις γάτες που είναι απειλή για την φωλιά με τα μωρά, ενώ έχω προσέξει πως δεν ενοχλούνται καθόλου με την παρουσία των σκυλιών που είναι ξαπλωμένα όλη μέρα μπροστά στην μπαλκονόπορτα.
Η χελιδονού έφερε πάλι το μωρό της στην φωλιά και κάθισε πάλι δίπλα τους.
Για λίγες μέρες αυτό θα γίνεται, θα πετάνε την μέρα γύρω από την φωλιά και το βράδυ θα τα μαζεύει μέσα γιατί είναι μωρά ακόμα και κουράζονται εύκολα, θέλουν προστασία. Είναι πολύ τρυφεροί γονείς τα χελιδόνια, προστατευτικοί, έτοιμοι να θυσιαστούν για τα μωρά τους.





οι πρώτες μέρες στην φωλιά



ήρθαν τα μωρά






πεινάνε πολύ και συνεχώς



και μεγαλώνουν γρήγορα






με το ζόρι χωράνε όλα μαζί στην φωλιά


όλοι οι καλοί ........χωράνε



αλλού το φτερό και αλλού το πούπουλο



μετά το πρώτο πέταγμα, η χελιδονού έφερε το μωρό της στην φωλιά του
και κούρνιασε δίπλα τους μέχρι να ξημερώσει και πάλι....



Τα έχετε παρακολουθήσει ποτέ?
 Εγώ το έκανα, όπως έμαθα να παρατηρώ όλα τα ζωντανά πλάσματα που πλαισιώνουν την ζωή μου και έμαθα πολλά από αυτά,
περισσότερα από όσα έχω μάθει σε θρανία και βιβλία
και σε συναναστροφές με άλλους ανθρώπους.

 Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο
και δεν ταιριάζει στα όμορφα χελιδόνια μου,
στην χελιδονού μου και τον σύντροφό της.


25.6.11

George Carlin ένας πανέξυπνος άνθρωπος

Τι περίεργο να θέλω σήμερα να σας μιλήσω για κάτι που έγραψε
 ένας διάσημος Stand up κωμικός.
Ο George Carlin υπήρξε  μια ιδιοφυΐα και πέθανε
την περασμένη Κυριακή στις 22 Ιουνίου.
Κρατάω ορισμένες παραγράφους που
 διάβασα από τα  έξυπνα σχόλιά του .
Μου τα έστειλε η φίλη μου Izabo και τα βρήκα αρκετά καλά
για να τα μοιραστώ μαζί σας.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ….

ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ….ηλικία, βάρος,
ύψος και αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι αυτά!

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ….
οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν !

 
ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ…..Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές,
τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο.
 Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό.
«Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου».
Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΑ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.


ΓΕΛΑΤΕ ΣΥΧΝΑ….διαρκώς και δυνατά.
Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.

ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΥΧΑΙΝΟΥΝ…..Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα.
 Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας.
Να είστε ΖΩΝΤΑΝΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.


ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΜΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΤΕ….
είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά,
τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε.
 Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.

ΝΑ ΤΙΜΑΤΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ…..Εάν είναι καλή, διατηρήστε την.
Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την.
 Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.

Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.
 


Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε,
αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:

Το ταξίδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουμε στον τάφο με ασφάλεια σ' ένα καλοδιατηρημένο σώμα, αλλά κυρίως για να ξεγλιστρούμε προς όλες τις πλευρές, πλήρως εξαντλημένοι, φωνάζοντας
 «...ρε γαμώτο.....τι βόλτα!».







Ειλικρινά δεν ξέρω πόσα από αυτά μπορούμε να ακολουθήσουμε μεγαλώνοντας , ίσως όλα, ίσως και κανένα…..είναι άραγε στο χέρι μας αυτό?
Καλό Σαββατοκύριακο.

21.6.11

Έκθεση Ζωγραφικής 2.

Σήμερα σας έχω φωτογραφίες απο τα εκθέματα
των χθεσινών εγκαινίων στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Δήμου Αμαρουσίου.


Ο Δάσκαλος Γιώργος Σεκόφσκυ




και τώρα έργα των μαθητών του....























Υπάρχουν φυσικά πολύ περισσότερα έργα στην έκθεση που θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή.
Ελπίζω να σας έδωσα ένα μικρό δείγμα αυτής της προσπάθειας.

20.6.11

Έκθεση Ζωγραφικής

Καλημέρα αγαπητοί μου συμblogίτες...
Σήμερα στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αμαρουσίου (Βασ.Σοφίας 9 & Δημ.Μόσχα)
στις 20.30 το απόγευμα θα γίνουν εγκαίνια έκθεσης Ζωγραφικής
των τμημάτων που διδάσκει ο Γιώργος Σεκόφσκυ,
ένας σπουδαίος Δάσκαλος και ένας ακόμα πιο σπουδαίος Άνθρωπος.


Δουλειές του μπορείτε να δείτε εδώ
http://sekofski.gr/index.php


Όσοι μπορείτε να επισκεφτείτε την έκθεση σίγουρα θα ανακαλύψετε
μικρά διαμαντάκια μέσα στην ερασιτεχνική ζωγραφική,
Θα δείτε έργα ζωγραφισμένα με πολύ μεράκι, με πολύ αγάπη,
 που θα μιλήσουν στις καρδιές σας.
Ακόμα και  άκομψες πινελιές να βρείτε μη τις κρίνετε αυστηρά,
γιατί ακόμα και αυτές  έχουν κάτι από την ψυχή εκείνου
που τις  έβαλε στον καμβά.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 24 Ιουνίου
και θα είναι καθημερινά ανοιχτή
απο τις 10.00-13.00 & 17.00-20.00.





Ακόμα μια εκδήλωση έγινε προχθές στο θέατρο της Αγ. Φιλοθέης,
Μια συναυλία της Μικτής Χορωδίας Ενηλίκων του Μουσικού Εργαστηρίου Αγ. Φιλοθέης υπό την Διεύθυνση του Αιμίλιου Γιαννακόπουλου.
Ήταν πραγματικά μια θαυμάσια βραδιά, οι φωτογραφίες που σας δίνω δεν αποτυπώνουν τον κόσμο που ήρθε λίγο μετά και γέμισε τον χώρο,
Ακούσαμε στίχους του Π. Νερούδα , του Ελύτη, της Σαπφώς, του Γκάτσου σε μουσική του Μ. Χατζιδάκι , του Μ. Θεοδωράκη , παλιά νοσταλγικά τραγούδια και ποιοτική μουσική
 που μας ταξίδεψε σε όμορφα χρόνια.



Εύχομαι σε όλους να έχετε μια Καλή Εβδομάδα.

13.6.11

Mία δροσερή Καλημέρα

Αρχίζει Καινούργια Εβδομάδα ,
αν και για πολλούς που έφυγαν μακριά για το τριήμερο
αυτή η εβδομάδα θα αρχίσει αύριο....
Εύχομαι σε όλους σας να περνάτε καλά, με αγάπη, με χρώματα, με χαμόγελο.



Θα έρθει μια φορά να νιώσω πως κι εγώ ανήκω κάπου.
Θα έρθει σαν το φως, άνθρωπος καθαρός κι εγώ η σκιά του.
Να μου κρατάει σφιχτά, σφιχτά το χέρι και λόγια καθαρά μόνο να μου φέρει.
Να γνωρίσω έναν άνθρωπο που λέει "ναι" και το εννοεί.
Να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί.
                                  χ.αλεξίου

9.6.11

Ένα Σώμα

Είναι απλά ένα γυναικείο κορμί !
ένας φίλος μου έδωσε αυτή τη φωτογραφία και την  ερωτεύτηκα όταν την είδα,


Η νωχελική στάση, τα μαλλιά που έχει μαζεμένα ψηλά και φαίνεται ο τέλειος λαιμός της, οι ώμοι, τα λεπτά πόδια….. ήθελα να κάνω μια προσπάθεια να την αποτυπώσω στον καμβά, αλλά όπως την έβλεπα εγώ και όχι όπως την είδε ο φωτογραφικός φακός,


 δεν με ενδιέφερε να κάνω μια κόπια της φωτογραφίας απλά, αλλά κάτι που να συγκινήσει όποιον θα την δει αυτή την εικόνα…….


Θέλω όταν τελειώσει να την κοιτάξει κάποιος και να περιμένει πως αυτό το κορίτσι θα κινηθεί από το βάθρο του, θα γυρίσει τον λεπτό μακρύ λαιμό της, θα βγάλει το πρόσωπό της από την σκιά και θα τον κοιτάξει κατάματα……
τι χρώμα άραγε θα είχαν τα μάτια της?


Δεν έχει τελειώσει, δεν έχει ολοκληρωθεί, ακόμα έχει γυρισμένη την πλάτη της και απαξιεί να μας κοιτάξει , μόνο όταν εκείνη νοιώσει έτοιμη θα μας δώσει την ζωντάνια της, θα ξεκολλήσει από τον καμβά……


Τώρα είναι μόνο πέντε εικόνες…………η αρχή.


Η ΠΟΡΤΑ

Αγαπημένοι μου φίλοι επιστρέφω για να κλείσω μια πόρτα. Σε όλους εσάς που γεμίσατε την ζωή μου με φως, με γέλιο με  συγκίνηση, ...